#ศดรคริส : KrisLay Chapter 11.2 *CUT SCENE

อี้ชิงเบิกตากว้างแต่พี่คริสคงไม่เห็น คนที่เคลิบเคลิ้มคือร่างสูงที่ตักตวงความหอมหวานของอี้ชิงจากที่ไม่ได้เจอหน้ากันนาน คนตัวเล็กพยายามจูบกลับด้วยเทคนิคเดียวกันนั้นคริสยิ่งควบคุมตัวเองไม่อยู่ ยิ่งอี้ชิงวางมือลงบนอกของคริส ร่างสูงยิ่งรู้สึกร้อนทั้งๆที่เขาพึ่งอาบน้ำมาแถมยังแทบไม่ได้ใส่อะไร

อิ้ชิงเข่าอ่อนจนทรุดลงไป โชคดีที่พอล้มลงไปก็นั่งบนเตียงพอดิบพอดี คริสก็เองลงมาจูบตามแล้วค่อยๆดันแผ่นหลังคนตัวเล็กให้ราบลงกับเตียง แล้วมีคนตัวสูงคร่อมตาม

มือหนาลูบไล้บั้นเอวใต้ชุดนอนเนื้อนิ่มอย่างสำรวจ ผิวของอี้ชิงลื่นมือไปหมดอย่างที่คริสไม่เคยสัมผัส อี้ชิงครางผะแผ่ว คริสถอนริมฝีปากบางแล้วไล่จูบแก้ม สันกราม จนไปถึงกกหูและซอกคอขาว

“หึ เราทำให้พี่ทำแบบนี้เองนะ” แต่แล้วคริสก็ยืนขึ้นเหมือนไม่ได้มีอะไรเกิดขึ้น คนตัวสูงเปิดลิ้นชักออกมาแล้วหยิบไดร์ออกมาเป่าผมที่ปลายเตียง อี้ชิงยังนอนใจเต้นแรงอยู่ตรงนั้น ถึงจะยังไม่มีอะไรเกิดขึ้นแต่อี้ชิงสัมผัสได้ว่า...

เราไม่ได้รู้สึกแตกต่างกันเท่าไหร่นัก

ตัวของคริสแห้งแล้ว นั่นทำให้ยิ่งสัมผัสแรงกอดด้านหลังจากอี้ชิงได้แนบแน่นมากขึ้น คนตัวเล็กเอาแก้มแนบกับแก้มคนตัวสูงที่สากตอเคราเล็กๆ

“ผมคิดถึงพี่คริสนะ”

“....”

“แล้วก็... โตเป็นผู้ใหญ่แล้วด้วย ไม่ใช่เด็กแล้ว” พูดพร้อมกับจูบที่สันกรามของคนตัวสูงทันที

“รู้ตัวมั้ยว่าพูดอะไรอยู่” น้ำเสียงคริสนิ่งเรียบ แต่อี้ชิงก็พยักหน้าเบาๆ แล้วเคลื่อนตัวลงมานั่งบนตัก จูบแบบเดียวกันกับที่พี่คริสเคยทำไว้ให้ คริสวางไดร์เป่าผมลงเบาๆแล้วโอบเอวบางนั้นไว้แทน อี้ชิงครางเสียงแหบพร่าเมื่อคริสจูบกลับแบบลึกซึ้งกว่าเดิม

คนตัวเล็กรู้สึกถึงตัวตนของคนอายุมากกว่าที่มันเริ่มแข็งตัวขึ้นมาด้านใต้ ทันใดนั้นคริสก็อุ้มอี้ชิงขึ้นแล้ววางอี้ชิงลงบนเตียงเบาๆ

คริสเข้าทาบทับอยู่ระหว่างเรียวขาคนตัวเล็ก ลมหายใจร้อนรินรดอยู่บนซอกคอขาว คริสหอบหายใจหนักพอๆกับที่สูดดมกลิ่นหอมอ่อนๆของคนใต้ร่าง อี้ชิงขนลุกเกรียว นอกจากจะมีจมูกโด่งที่ซุกซน พี่คริสยังเลียเขาอีกด้วย

“พี่จะไม่พูดมากนะ” คริสกระซิบเสียงพร่า “...อย่าโวยวายทีหลังแล้วกัน”

น้ำเสียงของพี่คริสเปลี่ยนไป มันเหมือนคนละคนกับพี่อี้ชิงเคยรู้จัก คริสขึ้นมาจูบอี้ชิงอีกครั้งพร้อมกับที่เริ่มปลดกระดุมเสื้อนอนของคนตัวเล็กออกทีละเม็ดจนหมด แล้วถอนลิ้นออกมาจากปากเล็กไล้ไปตามร่างกาย ผ่านแนวอกลงมาจนถึงหลุมสะดือ เหลือบขึ้นมามองอี้ชิงด้วยสายตาที่ทำเอาคนตัวเล็กหน้าแดงเผือด

ฟันคมเกี่ยวขอบกางเกงยืดลงมาจนตัวของอี้ชิงเปลือยเปล่าสมบูรณ์แบบ

ไฟดับลงอีกครั้ง พร้อมๆกับที่ความชื้นมันสัมผัสลงบนในที่ที่ไม่มีใครเคยสัมผัส พร้อมกับส่วนอ่อนไหวของอี้ชิงที่มือหนาช่วยขยับเบาๆ อี้ชิงจิกผ้าปูนอน ร่างกายบอบบางเกร็งไปหมด อี้ชิงไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อน ยิ่งลิ้นร้อนชำแรกลงมาในส่วนนั้น

“อ๊ะ” อี้ชิงครางออกมาอย่างคุมไม่อยู่ พอๆกับตอนที่ไฟกลับมาสว่างเหมือนเดิม ภาพที่พี่คริสเอาแต่หมกมุ่นกับช่วงล่างของร่างเล็กมันทำเอาอี้ชิงใจเต้นแรงเหมือนหัวใจจะวาย ดวงตาคมเหลือบมองขึ้นมาแล้วจูบไล้ไปตามต้นขาด้านใน ใช้ลิ้นลากไล้มันจนอี้ชิงบีบขาเข้าหากันด้วยความเสียว คริสก็ใช้มืออีกข้างถ่างมันออก

นิ้วแรกของคริสกดเข้าไปในช่องทางด้านหลังอย่างใจเย็น เขาโยนเสื้อผ้าของอี้ชิงออกไปให้พ้นเตียงแล้วจูบปลอบประโลมคนตัวเล็ก อี้ชิงกัดปลอกหมอนแน่นเพื่อกลั้นเสียง คริสเองก็ไม่ได้ห้าม เขาก้มลงดูดดึงยอดอก พร้อมกับที่เริ่มขยับนิ้วตัวเองอย่างเชื่องช้า เอวบางร่อนไม่ติดเตียงตามจังหวะนิ้วและลิ้นที่ตวัดราวกับค้นพบโอเอซิสใหม่

คริสส่งนิ้วกลางของตัวเองให้อี้ชิงดูด คนตัวเล็กก็แลบเลียมันตามที่คริสพึงพอใจ แล้วเพิ่มนิ้วนั้นเองในช่องทางด้านหลัง

ระหว่างที่อี้ชิงเอาแต่ครางผะแผ่วและลมหายใจติดขัด เขามองใบหน้าที่มองเขาด้วยสายตาที่แปลกออกไป เขาอยากจะบอกว่าคิดถึงและรักพี่คริสมากเหลือเกิน

คริสรับรู้ อี้ชิงดูดกลืนนิ้วเขาจนแทบอยากจะใส่อย่างอื่นเข้าไปแทน

“พี่ไม่ได้พกถุงยางมานะ ให้พี่ลงไปซื้อมั้ย” เสียงแหบพูดเบาๆที่ข้างหูทำเอาอี้ชิงใจเต้นจนอยากจะบ้าตาย

เขาจะทำแบบนั้นกับพี่คริสจริงๆแล้วใช่มั้ย!!!

“มะไม่ต้องก็ได้”

“เจ็บนะครับ” พูดไม่พอก็ใช้นิ้วกวาดอยู่ในนั้นราวกับสำรวจ มันทำเอาอี้ชิงปั่นป่วนไปหมด

“อือ” ครางอือตอบ คริสก็ปลดผ้าขนหนูตัวเองลง

...ในตอนที่ไฟดับพอดี...

ความร้อนผ่าวสัมผัสลงบนปากทางที่ร้อนผ่าวไม่ต่างกัน ร่างกายของอี้ชิงค่อยๆดูดกลืนตัวตนของคริสเข้าไปในจังหวะเดียวกันที่คริสค่อยๆดันตัวเองขึ้นไป มือหนาจับหัวเตียงยึดตัวเองไว้ เขาเริ่มขยับอย่างเนิบนาบในคราแรก แต่ยิ่งอี้ชิงครางออกมามากเท่าไหร่ คริสก็ยิ่งควบคุมตัวเองไม่อยู่ ส่งจังหวะเร็วมากขึ้น คนใต้ร่างสั่นไหวไปหมดทั้งห้วงอารมณ์และร่างกาย มืออีกข้างของคริสประคองเอวบางไว้ให้ลอยขึ้นจากเตียงเล็กน้อย ไม่วายบีบคลึงเนื้อนุ่มจนเกิดรอยแดง

แรงส่งของคริสทำเอาตัวของอี้ชิงขยับขึ้นไปจนเกือบนั่งพิงหัวเตียง อี้ชิงทำอะไรไม่ได้นอกจากหอบหายใจระรัว ไม่มีแรงจะเอาไปสู้หรือเป็นฝ่ายคุมเกมบ้าง ทำได้เพียงปล่อยร่างกายไปตามจังหวะ ท่ามกลางความมืดเขาไม่เห็นพี่คริสด้วยซ้ำ แต่หยดเหงื่อและลมหายใจที่รดลงมาตามร่างกายทำให้รู้ว่าร่างกายเราแนบชิดกันมากแค่ไหน

ยิ่งเวลาผ่านไปมากเท่าไหร่ อารมณ์อี้ชิงก็ยิ่งพุ่งทะยาน ส่งมือมาชักรูดตัวตนของตัวเองจนกระทั่งมันพรั่งพรู คริสเองก็ทอดถอนแกนกายตัวเองออกมาแล้วปลดปล่อยน้ำกายตัวเองลงบนแผ่นอกบาง

ในตอนที่...ไฟสว่างอีกครั้ง

อี้ชิงเห็นความเป็นชายของคริสในระดับfull hdพอๆกับที่คริสเห็นภาพยั่วยวนของอี้ชิงที่นอนกัดปากแน่น แผ่นอกเปื้อนน้ำรักของตัวเอง

“อยากให้ไฟดับอีกจังเลย” คริสพูดพร้อมกับก้มลงจูบคนตัวเล็กอีกครั้ง แต่อี้ชิงกลับไล่กัดปากคนตัวสูง

“พี่คริสทะลึ่ง”

“พี่จำได้ว่าพี่ไม่ได้เป็นคนเริ่ม”

อี้ชิงมองค้อนเมื่อตัวเองเถียงไม่ได้ มือร้อนของคริสลูบไล้ยอดอกชูชันที่ชุ่มฉ่ำไปด้วยน้ำลายและน้ำรักอย่างสนุกมือ

และไฟก็ดับลงอีกครั้ง กับเพลงรักที่เหมือนจะมีใครเปิดมันใหม่อีกครั้งแค่เปลี่ยนคนเปิดเท่านั้นเอง

กลับไปอ่านต่อที่เด็กดีเดี๋ยวนี้นาจา!!!